-
1 mieczowy
mieczow|y\mieczowyi прил. om miecz;kawalerowie (rycerze) \mieczowyi ист. меченосцы; wiązanie \mieczowye стр. крепление стропильными балками
* * *mieczowi, прил. от mieczkawalerowie (rycerze) mieczowi — ист. мечено́сцы
wiązanie mieczowe — стр. крепле́ние стропи́льными ба́лками
См. также в других словарях:
mieczowy — mieczowywi przym. od miecz a) w zn. 1: Pochwa mieczowa. ∆ hist. Rycerze mieczowi, kawalerowie mieczowi, zakon mieczowy «niemiecki zakon rycerski założony w XIII w. w Inflantach, podbijający ziemie i ludy bałtyckie pod hasłami walki z pogaństwem i … Słownik języka polskiego
mieczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. miecz w zn. 1.: Mieczowe cięcie.; w zn. 2.: Wiązanie, połączenie mieczowe.; w zn. 3.: Mieczowa szczelina. Jacht mieczowy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
